er zij licht
het licht al op
eerder dan de voorgaande dag
even is er een zielenlach
ik koester mij dan
onder een warme deken,
en hou dit moment
zo mogelijk vast;
het is ruiken aan rozengeur
die zwaarte doet weken
ook al is de geest gewillig
de hemel wil het ontwaken
een wijle verdagen
dan speelt het geluk,
kort zijn part
ondanks dat het bewuste
allengs toch opstart
het zijn soms twee,
weliswaar kort,
vergaarde tellen
maar ondanks
het armlastige breinkwellen.
weet een zalige wijze
van eeuwigheid
de werkelijkheid uit te stellen
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 1 februari 2015
Geplaatst in de categorie: emoties