Netgedichten

netgedicht (nr. 54.576):

Dicht op mijn huid

Mijn gedachten, ze verdwalen
kijk, ik loop een eindje met me mee
en merk hoe ik dicht op mijn huid
steeds verder weg dool

mijn gehoor verzwakt
waar mijn stem steeds luider
en luider wordt
ik versta mij niet
dus maan ik mij tot stilte

maar de stilte is niet niets
die geef ik door aan mij
ik doe een stapje terug
waar ik de nooit gestelde vragen
nu beantwoord krijg

dan hoor ik mij vertellen
ik spreek je later wel

want als ik mij nu begrijp
ben ik nergens meer

Schrijver: Inte feelders, 22 februari 2015

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: psychologie

gedachten

stilte

psychologie

4.0 met 7 stemmen

132

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Jan van Sellingen
Datum:: 26 februari 2015; Mooi gedicht. Vooral de monoloog interieur. Erg sterk

Naam:: Guy Aarts
Datum:: 24 februari 2015; Poëtische introspectie, dicht bij de droom. Zo mooi weergegeven in dit gedicht. Prachtig, Inte!

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 23 februari 2015; Ik denk dat we je snel in de categorie gedichten zullen zien.
Mooi.

Naam:: hans_
Datum:: 23 februari 2015; Jarenlang is er een kappersleus geweest en die luidde:
Kijk eens wat vaker in de spiegel.
Verder heb je jezelf mooi in perspectief beschreven.
Het is alsof je van de grond los kwam.

Naam:: Leonardo
Datum:: 23 februari 2015; Schitterend gedicht Inte. Nooit gestelde vragen aan jezelf. Sterke overdenking!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 23 februari 2015; alsof de afstand naar jezelf groter wordt in 'de' zoekfase...Heel fraai gedicht!

Geef je reactie op deze inzending: