Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 54.645):

EEUWIG TREKKENDE KRACHT

De kist waarin zij rust
sleept haar gehele huishouding
als verslagen huilende slaven
over het gangbare
grof knerpende grindpad
van het eeuwenoude kerkhof
met schuine zerken

op weg naar het diepzwarte graf
waarin zij tegen haar zin in,
zal moeten rusten,
continue heeft zij zich ingezet
voor haar dierbare kroost

zij had zich opgeworpen
als grote steun en toeverlaat
tastbaar als vliegende kracht
onvervangbare moeder
voor haar kleinkinderen en hen
als knuffelkotertjes toegeëigend

engelbewaardster
moeder Omie is nu weggesleept
naar het schaduwmeer
waar het gestorven riet
woekert in onvoorstelbare
bittere leegte van eenzaamheid

waar haar lieflijke stem neuriet
en echoot door slapeloze nachten
van ondergrondse stilte,
glimlachende waanbeelden
die met gestrekte armen
warme vleugels aanreiken.