Netgedichten

netgedicht (nr. 54.647):

De laatste tint grijs

het geheim van
het ultieme paren is niet
komen maar die energie vergaren

door een leven lang op
talloze manieren over de weg naar
het moment suprême te dromen

samen schil voor schil
het intens genot te pellen
door het eindeloos uit te stellen

mee te gaan in fantasieën
waar dominantie onderdanig is
pijn als lust en vuur wordt ervaren

het binnenste zich naar buiten keert
in een volledig overgeven
aan het geboeide en gebonden leven

omdat remmingen verdwijnen
en als nieuwe erogene zones verschijnen in
de hongerige zoektocht naar het cruciale punt

om dan totaal uitgeput alles
los te laten en weer te starten in een
nieuw ervaren met de opgespaarde energie

wat wij weten fysiek en in geesten
wordt ooit door de laatste tint grijs gedekt
tegen de weg erheen wordt hemel gezegd