Dingen hebben hun geheim
Tussen de morgen en de avond
dwingt het rietland mij naar vurige oorden
daar geraak ik op bospleinen
waar op binnenplaatsen van dakloze vertrekken
kleurig bluswater zich schuilhoudt
daar wacht ik op de oordelen
die vonnissen met zich meeslepen
en als bliksemschichten inslaan
daarbij de vlammenzee verder mijn land opsturend
ik wenk het vocht dat doven kan
het beweegt nauwelijks
blijft verankerd aan de onzichtbare bodem
en spiegelt mij dingen voor
nutteloos, maar vol oude geheimen.
Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/
Schrijver: Kees Keizer, 4 maart 2015
Geplaatst in de categorie: natuur