inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.828):

klein van stuk

de vrouw met harde stem
verschool zich in een zwarte bril
daarachter stond ze stil
haar mens-zijn uit te dragen
zomaar

op een dag gingen haar ogen overstag
ze werden zacht
en spraken open, over hoe een lach
tot dan toe
over donkerbruine glazen viel
haar bril werd oud

door haar nieuwe sprak het goud
van eerlijke erkenning
de gewenning was compleet
ze lachte breed en liet
haar kleine handen over, aan
het strelen van wat
oud verdriet


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ogedicht.php?fotogedicht=klein

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 17 maart 2015


Geplaatst in de categorie: psychologie

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 107

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
18 maart 2015
Ja zo is 't Anja.
Meestal maken de jaren en de ervaringen het leven zachter.
Heel mooi verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)