inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.836):

De Gele Ster

De mensen zien mij van ver.
Niet om mij
Maar om mijn gele ster.
In de verte klinken de laarzen,
Schreeuwen de monden hun holle frasen.
Ik ga mijn weg mijn straatje om.
Ik ben te veel in het nazi-dom.

De mensen zien mij van ver.
Niet om mij
Maar om mijn gele ster.
Zij zijn bang voor de klikkende laarzen;
Zij zijn monddood door de holle frasen.
Voor hen is niet de rol van de morele held;
Door hen wordt meer het heil van hun Hitler geteld.

De mensen zien mij van ver.
Niet om mij
Maar om mij gele ster.
Ik ben zichtbaar van een andere kerk.
Ik ben een mens van een minder merk.
In de verte klinken de laarzen.
Het onrecht neemt mij straks te grazen.

Aan de hemel staat heel ver
Diezelfde gele ster.
Je moet heel goed kijken wil je hem daar zien.
Ik kreeg er de plaats die ik verdien.

Aan de hemel staat heel ver
Die zelfde gele ster.
Ik ga mijn weg, mij baantje om,
Een van de velen aan het hemeldom.

Schrijver: Willem B. Tijssen, 17 maart 2015


Geplaatst in de categorie: oorlog

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 216

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
18 maart 2015
't Blijft in de lucht hangen Willem
Houd 't dan nooit op?
Mooi indringend geschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)