Netgedichten

netgedicht (nr. 54.901):

Hoe doof is de wereld

waarin zielen niet gehoord worden
ook al schreeuwen ze nog zo hard
zelfs zij die zwijgen zijn overgeleverd
aan de rechteloosheid die hoogtij viert
daar waar vrede geen grondrecht is
maar een woord op een stuk papier
waarvan de waarde allang verstreek
hoe blind zijn wij, die onze ogen sluiten
voor een hele generatie wiens leven
voor altijd getekend zal zijn
doordrenkt van bloed, regeert de angst
die kinderen volwassen doet ontwaken
ontslaan wij ministers over verloren bonnetjes
delen wij bonussen uit aan hen die nooit de
onderkant van de samenleving hebben geroken
sterven zij die ziek zijn nog sneller
dan de farmaceutische industrie aan ons
verdienen kan, daar de tweedeling in spagaat ligt
lijkt de tijd van toenadering heengegaan
en regent egoïsme zachtjes op ons neer
zodat we er langzaam aan
kunnen wennen