inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.902):

leven is lijden

Op een zonnige dag in maart
zit je ontspannen uit de wind
tot je een grassprietje ontwaart
dat brutaal tussen de tegels
zich als rechthebbende openbaart

Die tegels heb ik vorig jaar
vast aaneen gelegd
juist om te voorkomen
dat onkruid zich daar hecht

Eén rukje, maar het haartje blijft
Nu houdt het sprietje voeling en
groeit tot m’n verdriet
weer aan tot volle spriet

Kokend water dan
Onschadelijk voor het milieu
Het sprietje komt verdorie terug
Ik word het sprietje beu

Gebruik soda zei m’n moeder
Dat doodt alle kruid
En ja hoor, het klopt, maar
m’n terras slaat wit uit

Ik heb het opgegeven
Woon nu op een flat
Zonder sprieten tussen tegels
ga ik zorgeloos naar bed

PS. Was ik maar gebleven
M’n buurvrouw beneden
geeft pianoles

Schrijver: Karel Krokant, 22 maart 2015


Geplaatst in de categorie: planten

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 287

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
K.Bladzij
Datum:
29 mei 2015
Hoe een sprietje je kan inspireren
en Scarlatti je doen afzien.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)