inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.930):

niet te vergeten dat

de wilgen met hun kaalgekapte koppen
staan er, in een strak gelid
de weg scheert langs de waterkant en
lichtgebogen

staat het riet de laatste wind te keren
boven, in het lichtbewolkte scheren voorts
de eerste vogels in hun lentekoorts
op tijd te willen zijn

fijn dat elders bloemen bloeien
fijn

dat in het gras de eerste meizoen
wist dat zij er was,
mijn dochter

zij maakt dat kale wilgen knoppen
vormen, in het ritme van mijn pas
ik weet ze daar en ook
hoe mooi

haar laatste lente was


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...gedicht.php?fotogedicht=wilgen

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 24 maart 2015


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 112

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
hans_
Datum:
25 maart 2015
Knoop in je hart, kramp in je ziel
telkens als je haar denkt en
je haar beeltenis ziet.
Ben geroerd Switi.
Naam:
Inte feelders
Datum:
25 maart 2015
Pfff ...zo mooi Switi!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
25 maart 2015
De lente draagt veel liefde naar ons toe. Mooi gedicht.
Naam:
geeraardt
Datum:
24 maart 2015
fraaie lentebeelden met een trieste rand...
Naam:
Alexander Peters
Datum:
24 maart 2015
Droevig, mooi
Naam:
Ralameimaar
Datum:
24 maart 2015
erg mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)