Graf

Daar lig je dan, in een houten kist,
oh als je toch eens wist,
wat een mensen er voor je zijn.
Gezien toen je ziek was, neen,
geen mens, maar nu, staat het vol.

Te weten dat de kist zo zakken zal,
tik ik nog eventjes op het gelakte hout,
om je zo te laten weten,
dat ik van je hield en hou.

Daar ga je dan, de lift komt in beweging,
ik draai me om kan er niet meer tegen.
Dag lieve vriend, in je houten kist,
oh als je nou eens wist,
de zon schijnt met bleke stralen
en ik sta met enorme uithalen
te janken als een kind.

Dag vrind.

... Dag vriend ...

Schrijver: An Terlouw, 25 maart 2015

an.terlouwcasema.nl

Dag vriend

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 288