Netgedichten

netgedicht (nr. 54.983):

Reconstructies

lichter dan een veer geworden
omhul ik mij met louter lucht
uit het zuiden, uit het noorden
zolang de wind me maar bevrucht

lichter dan een veer geworden
val ik in slow motion neer
en als je luistert hoor je woorden
die ik uitspreek keer op keer

kijk mij wuiven naar het broze
of naar reflecties in een plas
naar wat beweegt, vol is van leven

ik groet zelfs het liefdeloze
of een lach die er ooit was

de reconstructies van het even