Netgedichten

netgedicht (nr. 54.992):

De Tuin Der Lusten

Ik zei de zwerver:
"Ik pluk een roos",
"Ik pluk de wereld een tuin met bloemen",
"Ik pluk de wereld een paradijs",
"Ik geef het rode wangen om te zoenen".

In Ede zal het zijn!
Waar de mensen zonder pijn,
Van mijn schoonheid mogen proeven.
Waar naar soort klein of groot,
Zonder angst voor de dood,
Ieder wezen niet minder voor de ander zal hoeven.

Ik zei de boer:
"Ik plant een boom",
"Ik kweek de wereld een appel voor alle seizoenen",
" Ik kleur de velden tussen het grijs",
"Ik laat de handen plukken, wat voor hen zal groeien".

In Ede zal het zijn!
waar de mensen zonder pijn,
Van mijn deugd mogen proeven.
Waar naar soort klein of groot,
Zonder de angst voor eigen bloot,
Ieder wezen niet minder voor de ander zal hoeven.

Ik zei ik bewust:
" Ik kies voor deze tuin van de lust",
"Ik wil eten van de appel van alle seizoenen",
"Ik vind mijn paradijs, eindelijk wijs",
"Ik hoef me niet meer voor mezelf te verbloemen".

In Ede zal het zijn!
Waar ik ben zonder pijn.
Waar ik bloei tussen de bloemen.
Waar een roos in het rood,
Niet meer bang zal zijn voor de dood.
Ik kus haar rode lippen in alle seizoenen.