inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 55.023):

naschok

verder is een groot woord
als je aan de grond genageld staat
de schok zindert nog na
je lijf protesteert en
haalt daar alles voor uit de kast

tranen hartkloppingen gemis
gedachten die stilstaan en
met moeite naar de volgende minuut
kunnen gesleept worden
verder is zo ver nu

en toch verzet je ongemerkt de ene voet
na de andere in een richting
soms stap je terug
soms stap je verder
terwijl dat lijf zich probeert aan te passen

het heeft er nog geen zin in
elke stap is veel te ver
je blijft staan en je denkt
je stapt en je denkt
moe, verloren, maatje kwijt

de bel gaat en je opent een deur
dat is al verder
het gaat langzaam
maar je haalt het wel binnenkort
twee stappen tegelijk

hoop je
moet je

... overlijden huisdier ...


Zie ook: http://www.Jandeb.be

Schrijver: jandeb, 1 april 2015


Geplaatst in de categorie: dieren

4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 202

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
2 april 2015
een kameraad verliezen went nooit...sterkte!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
2 april 2015
Zo begrijpelijk Jan dat verdriet, rakend verwoord.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
1 april 2015
Invoelend en herkenbaar geschreven.

De mijne moest ik in augustus vorig jaar laten gaan. De eerste lente nu zonder hem, de eerste in achttien jaar. Hij werd zeventien jaar en vier maanden, dat is een mooie leeftijd, maar het gemis wordt daar niet minder om.

Veel sterkte. Neem de tijd. Verder komt later. Eerst mag het verdriet er zijn, tijd om te rouwen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)