Netgedichten

netgedicht (nr. 55.031):

Oogopslag

Geluk resoneert nou eenmaal grillig
haar aanschijn straalt verlangen uit..
meer ingetogen dan met vooruitziende blik
schemert zij licht bij de nacht,

verscheidenheid ligt besloten,
in de geborgenheid van gedachten
een teder begin daagt haar karakter uit
warm en wild, weerbarstig als altijd

haar mond zacht toegeknepen,
ontembaar haar sprekende kracht
over schaduwen die liefde verbeelden,

willen van geen wijken weten,
reiken verder dan haar eerste oogopslag
groeven betekenis in het neerslaan,

want ogen die gedachten opwekken
weigeren liefdevol te berusten
ook niet mondjesmaat.