Netgedichten

netgedicht (nr. 55.312):

vriendje

hoe jouw zachtheid – altijd
teder – langs mijn wangen gleed…

langs mijn armen vloeit de traagheid
van de tijd, ik koester nog en
glijd vol tranen naar omlaag – blauwe druifjes
laten vaag een wit bevlekte hemel zien

nu dan zonder jou, mijn benen voelen leeg
en langzaam veeg ik nog
de laatste haren weg, ik leg je
in het kleine graf dat vierkant hard
mijn liefs verwart
met stugge stukken aarde
ach

jouw waarde speelt voortdurend in
mijn hart, m’n armen en mijn hoofd
die alles niet gelooft maar heel jouw kater-zijn
aanvaardde

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...icht.php?fotogedicht=vriendje2

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 25 april 2015

acm.visser

quicknet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: psychologie

vriendje

dood

4.0 met 4 stemmen

105

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 26 april 2015; Ja een lievelingsdier dat je jaren in huis hebt gehad en lief en leed mee hebt gedeeld te verliezen doet dikwijls heel veel pijn.
Sterkte Anja.

Naam:: Inte feelders
Datum:: 26 april 2015; Een vriendje in je hart gesloten ... sterkte Switi!

Naam:: Mobar
Datum:: 25 april 2015; Heel voelbaar geschreven.
Sterkte Anja.

Geef je reactie op deze inzending: