Een drama
De vlaggenmast, dat was haar vaste stekje.
Ze zat parmantig boven op de kloot
en koerde menig muzikale noot
als ster-soliste op dat hoge plekje.
Ik honoreerde haar met stukjes brood,
die strooide ik dan net achter het hekje.
Daar vulde ze na elk concert haar bekje
waarvan ze zo te zien intens genoot.
Vanmorgen, lieve god, ik schrok me dood.
Een lege mast, wat veren, kop en nekje;
twee vleugels en een afgevreten poot
met daar omheen wat vlekken, donkerrood.
De poes schonk me beminnelijke blikken,
terwijl ze traag haar bek zat af te likken.
Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=nSU9UhH58qA
Schrijver: Adriaan van Dam, 26 april 2015
xs4all.nlGeplaatst in de categorie: lightverse
De natuur 3.0 met 4 stemmen 
104
104
Geef je reactie op deze inzending:
De Heere heeft het dier haar aard gegeven
Dus wie ben ik zo’n schepsel te vervloeken
Want dat is om des Heeren toorn verzoeken
En stel je voor, misschien pakt Hij als straf
Mijn zin voor rijmen en voor metrum af
Waardoor ik dit pleziertje in mijn leven
Net als de pijp aan Maarten moet gaan geven
Met als gevolg vrees ik met grote vreze
Er niemand meer van mij een vers kan lezen
En dat mag ik de lieden niet verkopen
Die regelmatig op mijn versjes hopen
Dat straffen klinkt wellicht iets overdreven?
De Bijbel staat er echt mee volgeschreven!