inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 55.477):

Kruipende maan

De maan kruipt naar de late avond
ik denk weer terug aan de oude boomgaard
en het vrijen met mijn overleden man
toen de liefde als lente zo pril was

mijn oude avond kruipt naar de maan
alsof mijn man mij weer kan zien
met appelwangen en perenbloesem
in mijn hart dat nimmer blind was
voor zijn liefde en genegenheid

mijn lichaam kruipt naar de po
ik kan niet zo goed meer lopen
maar ik zal altijd blijven hopen
dat hij mijn schrijven lezen zal

met al die mooie jaren
al heb ik grijze haren
zo blij dat ik herinneren kan

mijn allerliefste overleden man.

Schrijver: Avril Gareel, 9 mei 2015


Geplaatst in de categorie: bedankt

3.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.323

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
9 mei 2015
Mooi,deze bewogen herinnering die blijft leven
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
9 mei 2015
Diep bewogen verwoord, Avril.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)