Grijsheid van de oude dag

In de ochtend van de bedaagde dag
zie ik mijn oude moeder in mijn grijsheid
ze heeft een glimlach met een waas van de dood
op het kastje naast een vaas met gladiolen

we zien dat we elkaar in de ogen kijken
maar de gevoelens uit het verleden
overtreffen de werkelijkheid van het heden
alsof het stof van onze wonden herleeft

in de hereniging van het oud in antiek zijn
met onze bevende handen in het trillende schrift

we schrijven woorden voor jou, voor mij
maar er is een afstand die doet denken aan een oceaan

en bij nacht als de dromen zijn verdwenen
hangt er een kramakkelig en versleten verlangen
aan de onderste helft van de lachende maan.

moeder grijs oud

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 292