Netgedichten

netgedicht (nr. 55.831):

Uit de as die ik achterlaat

ik wilde ooit
het magistrale in mezelf
naar boven halen

iets met sculpturen
fantasierijk en speels
maar ook cultureels

gedragen door zuilen
van grieks origine die
tijdloze schoonheid hebben gezien

schouwde integer het
fundament van mijn leven
ontvouwde mijn ziel

wist dat ik alles zou geven voor
het monument van mijn dromen
tot heden is er niets van gekomen

maar ik ken de plaats
waar ooit mijn feniks zal rijzen
uit de as die ik dan achterlaat