inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 55.836):

Op en Neer

het lichaam slijt
dat is een feit
als 't in de greep komt van de tijd
waarmee 't zich onderscheidt
door zijn grofstoffelijkheid
vooral in kwaliteit
van spiritualiteit

wie jong is weet
nog niet van sleet
die leeft, die vrijt, die feest, die eet
zij 's met fluweel bekleed
en met parfum bezweet
zij leeft met één decreet:
ik ga voor de gameet!

hoe energiek
fotogeniek
flexibel, soepel, fanatiek
is 't lichaam op zijn piek
een schier perfecte Griek
maar dan komt de tragiek:
zwak, misselijk en ziek

wie denkt en leest
die voedt zijn geest
en temt de lusten van zijn beest
wie scheppen ziet als feest
en geen dilemma's vreest
is er nog niet geweest
als 't lijf is uitgeracet

de lichaamspracht
warm, verend, zacht
wordt aan het eind een last, een vracht
terwijl de geesteskracht
omhoog te streven tracht
en om gebreken lacht:
dat had ik wel gedacht!

terwijl het lichaam neerwaarts boog
trekt onze spirit-geest, omhoog!

... n.a.v. Adriaan's gedichten Praalzucht en Vergankelijkheid ...

Schrijver: Ton Hettema, 7 juni 2015


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 290

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
9 juli 2015
O mijn beste K, dat is een schone uitdaging
die ik gaarne in creatieve daden omzet.
Het is me inderdaad gebleken dat conservatoriumklanten
moeite hebben met muziek voelen
omdat ze altijd met hun hoofd zitten te beoordelen
of die wel voldoet aan hun geleerde criteria...
Naam:
K.Bladzij
Datum:
8 juli 2015
Ho ho ho, Ton.
Ik heb conservatorium hoor.
Ontdooi een beetje uit je euforie.
Als je dit rijm in muziek zou omzetten,
zou je schrikken: je zou gaan gaaaapen...
Naam:
Ton Hettema
Datum:
7 juli 2015
Je bent blijkbaar geen muzikaal mens, beste K
Misschien eens proberen te voelen
in plaats van altijd maar opgesloten te zitten
in je sleetse brein
Naam:
K.Bladzij
Datum:
6 juli 2015
Een warm pleidooi
in een sleetse vorm.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
12 juni 2015
Dank voor je uitleg, Ton. Voor mij is geestkracht en spirit met wijsheid verweven, niet met het aardse verstand, maar het hogere onbenoembare; vandaar dat ik het anders had gelezen. Als kind wordt ons vaak afgeleerd naar die wijsheid te luisteren; op hoge leeftijd gaan die deurtjes vaak wel weer open. Daarom ook dat ouderen en kinderen elkaar vaak met een half woord verstaan.
Naam:
Ton Hettema
Datum:
10 juni 2015
Dierbre Gabriëla:

Dat wijsheid komen zou
gedurende de jaren
is nou juist niet wat 'k hiermee zeggen wou
tegen die mythe maak ik juist bezwaren

het is alom bekend
dat ouderen van dagen
seniel dreigen te worden en dement
en dat hun geesten langzaamaan vervagen

wie z'n verstand niet traint,
en hoopt dat 'n lijf vol sport
zijn denkprocessen duurzaamheid verleent,
die timmert voor z'n oude hoofd een bord:

"hier woont de Heer Ad Leed
die aanzien heeft verworven
met atletiek, helaas het lot is wreed:
zijn paard draaft door, zijn ruiter is gestorven"
Naam:
hans_
Datum:
10 juni 2015
Maar de herinnering blijft, al was het maar om
daarvan bij gelegenheid binnenpretjes te hebben.
Voortreffelijk Ton.
Naam:
Adriaan van Dam
Datum:
8 juni 2015
Beste Ton,

Dit zo fraai berijmde vers schreeuwt om een reactie

Je Adriaan
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
7 juni 2015
Een mooie manier om te zeggen
Dat wijsheid komt met de jaren
En hoe dit te verklaren
In een dicht uit te leggen

Mooi gedaan, Ton!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)