Netgedichten

netgedicht (nr. 55.878):

Geen branding loze kust

je wilde
de stilte niet
die jij zo nodig had

mensen en hectiek
een sneer en snel repliek
jij was de vis in het water

pronkte met je kleuren
maar vond nooit rust
er was geen branding loze kust

tot de muren gingen spreken
jij de woorden niet kon vinden
omdat jij jezelf was vergeten

geen zelfbeeld maar
slechts schijn omdat anderen
bepaalden wie jij wel mocht zijn

pas toen ook de spiegel stilte
kaatste durfde je eindelijk jezelf
te vragen heb je even tijd voor mij