Netgedichten

netgedicht (nr. 55.960):

Eens

Eens liep hij als kind in optocht
met schoongewassen, strakke kledij
naar de roomse kerk in Charleville-Mézières.
Hij had er toen al flink de pest in.

Via de literatuur ontdekte hij het vrije leven
en de werking van hasj en alcoholische bocht
ontgon in hem een ware woestenij
en braakland voor talloze misères,
min het zichzelf kunnen vergeven.

Eens plakte Ernest Pignon-Ernest
talloze posters van een schilderij
van Arthur Rimbaud op de straatmuren,
over het graf heen stond hij er weer
met een blik, zo gedrogeerd, zo funest,
en een plunjezak langs zijn zij,
een levenslot haast niet te verduren,
getergd door een schizofreen onweer.

Eens liep hij laveloos en ontheemd,
wars van zijn poëtische status,
met één been en twee stokken,
gehemeld in Marseille,
voor iedereen onzichtbaar,
nog eenmaal langs de bekende plekken
in zijn geboortestad om voor eens en altijd
zijn volgens hem mislukte leven de rug toe te keren.