Grafbloemen
Begin twintig kocht ik een retourtje
Bussum-Zuid om jouw graf te bezoeken,
gewoon omdat ik je wilde bedanken voor
al je wijze boeken,
die mij hebben verrijkt als een engelenkoor.
Het was een snikhete dag en de bos bloemen,
die ik in een kiosk had gekocht,
begonnen al snel slap te hangen,
hoe ik ze ook mijn liefjes bleef noemen,
ze waren te zeer aan water verknocht.
Toch legde ik de verlepte bloemen op je graf,
dat zo statig werd bewaakt door vier cypressen,
op elke hoek één, in droom barste een waterkaraf,
zodat die arme bloemen hun dorst konden lessen.
Mijn dierbare vader heeft net zo geleden als jij
en hij verdient elke dag een bos bloemen op zijn graf,
in mijn gedachten liggen jullie nu zij aan zij,
ben ik het baasloze hondje, dat jullie wakker blaft.
De mensen noemen mij kerkhofziek en maf.
Geplaatst in de categorie: spiritueel
ik voel met je mee, mijn beste J.