Netgedichten

netgedicht (nr. 56.169):

Het beleven

er was altijd
die glazen wand
de andere kant
van leven

je kon het
voelen bruisen
zag de intense
emoties huizen

maar het beleven
werd niet meegegeven
zij spiegelden naar jou
hun zakelijke kou

er was geen drempel
om te overschrijden
hen mijden is
realiteit geweest

generaties zijn gegaan
het glas is nu verdwenen
er is een naast elkaar bestaan
waarin begrip nooit is verschenen