Schoonheid
Dank U voor alle schoonheid die
ons omringt, zelfs de haartjes
op de stengels van de papavers, ze
ontroeren ons en doen ons even
de adem inhouden. Het licht
schijnt doorheen de bloemblaadjes
op deze blanke morgen, nog niet
begonnen met heel het rood in vuur
te zetten, te doen stralen tot het
pijn doet aan de ogen. De wind
wiegt de kleuren en de uren verlopen
tot veel later het licht verdampt.
Ieder moment is nieuw, telkens weer,
en iedere geboorte kondigt de dood
al aan, maar we leven nu en zien
de schoonheid van de tere papavers.
Geplaatst in de categorie: filosofie
en voortschrijdend dankdicht
doet recht aan 'all things bright
and beautiful'
mooi deze...
Met oog voor het kleine kom je tot grote verzen
Je Adriaan