inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.210):

Schoonheid

Dank U voor alle schoonheid die
ons omringt, zelfs de haartjes
op de stengels van de papavers, ze
ontroeren ons en doen ons even

de adem inhouden. Het licht
schijnt doorheen de bloemblaadjes
op deze blanke morgen, nog niet
begonnen met heel het rood in vuur

te zetten, te doen stralen tot het
pijn doet aan de ogen. De wind
wiegt de kleuren en de uren verlopen
tot veel later het licht verdampt.

Ieder moment is nieuw, telkens weer,
en iedere geboorte kondigt de dood
al aan, maar we leven nu en zien
de schoonheid van de tere papavers.

Schrijver: Adeleyd, 8 juli 2015


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 212

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
11 juli 2015
zo'n natuurlijk heen en weer wiegend
en voortschrijdend dankdicht
doet recht aan 'all things bright
and beautiful'
Naam:
geeraardt
Datum:
8 juli 2015
en beseffen hoe kwetsbaar het leven is...
mooi deze...
Naam:
Adriaan van Dam
Datum:
8 juli 2015
Alleraardigste Adeleyd

Met oog voor het kleine kom je tot grote verzen

Je Adriaan
Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
8 juli 2015
En dit beeldschone gedicht Rosa.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)