Dagen vertragen
Droevige omhelzing van lucht en land
waaronder een wenend kind
traant in wolken van zure wind,
neerslachtig door hartstocht overmand.
Weemoedig land, verzopen van verdriet
doordrongen van kil bestaan
onder snakkende lucht, in grijs vergaan
en geen zonneschijn meer biedt.
Zijn het "her-ineringen"
die smachten doen,
zinnen verzinderen?
Waters door stilte gevoed
zieke zenuwbinding,
die naar diepe zielenpijnen voert.
skynet.beGeplaatst in de categorie: eenzaamheid
eenzaamheid 2.8 met 4 stemmen 
270
270
Geef je reactie op deze inzending:
Alvast bedankt voor uw leesbereidheid en uw reactie erop. Ik ben wat men noemt een archaïsch dichter die de brug van nostalgie moet oversteken. Vandaar ook het sonnet waarbij ik met ritme de grootste moeite heb. Hopelijk tot wederhoren en nogmaals mijn oprechte groeten.
Erg mooi gedaan