Netgedichten

netgedicht (nr. 56.226):

De lucht werd ouder

ben de trap opgegaan
heb de veilige koepel
van licht verlaten

tastte langs wanden
hoorde treden kraken
wist zo waar ik was

maar het benauwde
de lucht werd ouder
dikker en kouder

zweemde naar geuren
die raakten aan een
onherstelbaar gebeuren

nog had ik ruimte
moest wentelen in
steeds krappere draaien

op dat moment
scheurden de muren
stortten hun stenen op mij

ik struikelde viel tegelijk
hoorde mijn wekker
onwaarschijnlijk dichtbij