inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 56.284):

Verzwinden

VERZWINDEN

Aan lange teugels
sleept moeder natuur mij mee
door weersomstandigheden
haar nachten omwoelend
lakens welke ik afsla

zodat mijn opgesloten huid
weer vrij zuchtig
kan in en uitademen
doch het keren en draaien
remt ook af

totdat mijn alter ego knarst
dat het tijd is om weg te zinken
in Boeddha’s wijsheid
zuchten bewuster moet volgen
in verzwindende overgave

©® Laurens Windig


Zie ook: http://members.chello.nl/l.windig/

Schrijver: Laurens Windig, 15 juli 2015


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 91

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)