inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.320):

Ogenblik

De golven rolden heen
en weer tussen mijn blote
voeten en mijn opgerolde
broek bovenaan mijn kuiten.

De zee nam mijn gedachten
mee naar onbekende landen.

De wind waaide de wandeling
in een onverwachte richting
toen ik je zag.

Vanaf je strandlaken keek je me aan
met de ogen van een man,
de wimpers van een vrouw,
en het hart van een kind.

Er school meer vrouw in jou
dan je gekrulde wimpers prijs gaven.

Mijn hart smolt
voor een ogenblik
dat oneindig is.

... Foto gemaakt door Harry van Reeken, bron: beeldbank.rws.nl ...

Schrijver: Gabriëla Mommers, 19 juli 2015


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 170

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)