inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.360):

Zelfkennis

We kennen onszelf nog niet eens,
wat zouden we over een ander weten?
Heel het geheime en verdrongen verlangen,
al de zorgen, het zoeken, de hoop

of wanhoop, de duisternis en het licht,
ze blijven een raadsel, een labyrint
dat we telkens weer doorlopen maar de
uitweg blijft verborgen tot we het opgeven

te zoeken naar de diepe zin. Die ademt zichzelf
uit en in. Die overvalt ons, soms even.

Schrijver: Adeleyd, 23 juli 2015


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 169

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Cor van Vliet
Datum:
26 juli 2015
Even stil staan in het Labyrint, even de pas inhouden, misschien een ander voorbij laten gaan geeft openingen in de kennis van jezelf en ook soms van anderen
Naam:
Adeleyd
Datum:
25 juli 2015
Hartelijk dank, Hanneke! Je nauwkeurig lezen heeft die fout ontdekt en ik ze meteen verbeterd.
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
24 juli 2015
Mooi Adeleyd! De Dalai Lama zegt dat als we spreken we enkel herhalen wat we al weten; als we luisteren horen we misschien iets nieuws. Ik heb iets nieuws geleerd met het lezen van je gedicht.
(regel 10: 'uit en in' denk ik, niet 'zin')
Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
23 juli 2015
Inderdaad, we vellen eerder een oordeel over iemand anders dan dat wij ons zelf kennen. Een enkele keer ontdekken we onze eigen tekortkomingen.
Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
23 juli 2015
Inderdaad weten we dikwijls nog veel minder van onszelf dan we voordoen van iemand anders te weten. Een heel enkele keer lukt het ons door te dringen in de diepere gevoelens van iemand en komen dan tot de meest onverwachte conclusies.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)