inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.374):

Nuit d'amour

Aangezien ik een nachtdier ben,
mijn Assepoester,
bestaat er voor mij geen hoger licht
dan te vrijen met jou

in de hitte van een rode vlam
ligt het wapen tegen duisternis

als bijen die naar nectar smachten
zweven mijn gouden gedachten naar
het bloemenveld van pure liefde
in jouw gezicht, je ogen blauw

je lange, zwarte haren sluiten
als de nacht het daglicht in,
maar dan helend en verzachtend

al snak ik veel in wreed verlies,
altijd lig ik naar jou te staren,
mijn astrale nachtgodin.

Schrijver: Joanan Rutgers, 25 juli 2015


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 161

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
28 juli 2015
Klopt als een bus, Gabriëla, maar ik speel natuurlijk dat dit paard van mij is. Je moet wat als armoedzaaier, in mijn vorige incarnaties was ik stukken rijker, vandaar die hang nog, weet je wel. Heimwee naar vroegere landgoederen en kastelen, zeg maar. Sneu hé!
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
25 juli 2015
Is het paard in bijgaande afbeelding die waar je over schrijft in je gedicht van 9 juli? Wat een prachtig dier! Familie van de eenhoorn, zoveel edeler dan vele mensen zijn.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)