inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.538):

Achter Diek en ' t Hooge Laand. ( Mijn Wad

Hoezo, werveling van lucht en vrees
wanneer de rode adem daalt op het
weke water en verre ogen haar
bewonderen met lens en spleten licht

zij is de dame die buitengaats kolvend
haar jongen voedt met schuim van zee
en overvloedig moed, ze is het vermogen
van mijn drijvend ruim

' k zou in haar willen sterven, me verdrinken
in haar nood, me bevredigen aan elke golf
zolang ze op mijn wijdse blik van liefde graast
me voedt met het wier dat aan mijn handen kleeft

ze ligt gelegen aan de voet van oorsprong maar
ook aan het tuig van vergankelijkheid, zij is het oog
van samenhang waar scheepse boegdelen
haar splijten met het mennend ijzer van het Wad

Schrijver: elze, 8 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: vrijheid

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 145

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
9 augustus 2015
In één woord schitterend.
Hiervoor moet je zee en wad wel door en door kennen
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
9 augustus 2015
Wat een ode!
Naam:
verhavert
Datum:
9 augustus 2015
prachtig elze
laifs

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)