Netgedichten

netgedicht (nr. 56.565):

Waar tijd de zeilen slijt

nog kan ik ze
in beeld en kleuren vangen
de windjammers en tall ships van voorheen

waar tijd de zeilen slijt
en windhandel vooruitgang brengt
voor kooplui land en continent

ook vogels broedend op het oude akkerland
oppers met gedroogde tarwe in het
zonne-uur bij de scheefgezakte hooibergschuur

waar ploegen wolken stof doen waaien
achter twee robuuste zeeuwse paarden
onvermoeibaar stappend in het rechte spoor

nog zijn ze er de verstilde vergezichten
maar in hun lijsten krijsen al toeristen
die kaalslag is door niemand te betwisten

wil melker
11/08/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl