Clemence
Ik wil je alles graag vergeven,
ook alles na vandaag,
het dorp is afgebrand,
de stad brandt als een balk
in mijn dichte oog,
alsof ik op dit heb gewacht.
Waarom vergeef je mij?
Omdat je weet hoe ik vergiftigd ben?
Soms, mijn woeste minnares,
is dit het beste tegengif,
ook al dendert het genadeloos
zoals ooit in Pompeï,
waar je als bange zwaan
in een vulkaanvijver zwom,
toen je me, lief bloemenvrouwtje,
vroeg: 'Kijkende schrijver,
red mij voor de wereld breekt!'.
Ik nam je bij de hand
en wij vluchtten voor de dodelijke lava.
Ik redde je en wij kusten elkaar
en ineens zag je mij.
Daarna liet ik je vrij.
Geplaatst in de categorie: liefde