inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.650):

Orpheus

Dan weer stal ik mijn geweten
achter haar besef, denk ik
haar te kennen, maar dan
bespelen haar vingers als
zachte vioolsnaren mijn muziek

En ik al rijkelijk ronkend
als een krolse kater
me vergewis van haar noten
op mijn gezang

Zij herkent dan Orpheus
in mijn statige gestalte, die
zich richt naar haar volle maan, haar
klaviert met al zijn leden en haar rijkelijk
beloont met de ivoren staf

Schrijver: elze, 16 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: lichaam

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 285

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)