inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.676):

Voetstappen in het zand

wind ontbladerde
zong kale takken
tegen een strak
blauwe lucht

ik huisde
niet meer thuis
verbleef achter
gesloten luiken

de wereld buiten
ordende zich
in verder sluiten
gaf mij geen gezicht

zelfs het roepen
van mijn naam
liet ik zeilen strijkend
zonder aan te leggen gaan

ik dobber rond
want het tij is dood
de zee droogt op aan
een onbekend stuk strand

ik spring en
dwing mezelf aan land
zie in opperste verbazing
weer voetstappen in het zand


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 19 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 154

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)