inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.735):

Kind in mij

Ik mag dan veel hebben gelezen,
veel meegemaakt en uitgeschakeld,
als een engel in de zee gezwommen,
de duisterste uithoeken van de hel
hebben gezien, de zon ingeslikt,
er nu uit zien als een dikke beer,
die met een ademzucht kan weren,
met een grijze haardos, die bol
staat van de vlooien en het roet,
ik zal hem nooit van mij afslaan

het dierbare kind in mij

Ik mag dan defensieve magie kennen,
de grootste toverboeken hebben omarmd,
met talloze goeroe's hebben gevreeën,
alle harddrugs volop hebben gebruikt,
de meest hoge trips hebben ervaren,
God diep in de Ogen hebben gekeken,
Haar grootste heiligdom geïnhaleerd,
de wereldse schijn voorgoed overwonnen,
het Nirvana in al mijn vezels gedropt,
ik zou dit nooit hebben gekund zonder

het dierbare kind in mij.

Schrijver: Joanan Rutgers, 23 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 119

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
joep
Datum:
25 augustus 2015
Zeer fraai, krachtig gedicht en uiteindelijk ook zacht. Compliment!
Naam:
Bert Weggemans
Datum:
23 augustus 2015
De zon ingeslikt - wat een geweldige regel. En daarnaast natuurlijk het kind in je dat altijd blijft, want met kinderogen blijf je onschuldig, verbaasd en verwonderd de wereld om je heen bekijken - onmisbare grondslag van alle poëzie.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)