inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.774):

en nu?

het luchtledige laat mijn snaren trillen
ofschoon de zwaartekracht aan mijn
voeten kleeft, de nachtelijke muziek
maakt onwijze sprongen

of ik deze dans kan eerbiedigen
om mij te dragen door de poorten
van de dood laat mijn lijf onzeker
schudden in het duister dat me plooit

er is geen verlangen zonder averij
geen wal om aan te meren, geen stam
die mijn kruin de stilte biedt, slechts
een steelse gedachte pluist

als dons tussen mijn beide werelden neer

het hart spreekt met razernij en vult
mijn graf met grove daden die
als een spade me doorklieft en de mens
in mij met tegenzin laat kiezen

Schrijver: elze, 26 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: welzijn

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 170

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
K.Bladzij
Datum:
27 augustus 2015
Om je vraag te beantwoorden met een vraag:
zou het voortaan wat minder warrig kunnen?
Nu lijkt het alsof Beethoven
zijn vleugel niet kan vinden...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)