Netgedichten

netgedicht (nr. 56.900):

Reikende handen

ik heb nooit geleerd
reikende handen
met elkaar te vergelijken

pas in het schudden
kon ik voor even
diep in de ogen kijken

vaak maakte me dat
niet veel wijzer omdat
ik de ziel nauwelijks zag

toen jij mij je hand gaf
voelde ik intuïtief
dat het voor eeuwig was

met het paradijs
in onze ogen zijn we
samen naar buiten gelopen

nooit hebben wij omgekeken
het leven was enkel vandaag
de rest zijn we fijntjes vergeten

wil melker
07/09/2015