Bevlogen genie
(voor Joost Zwagerman)
Na eenenvijftig jaren ging je overstag
en zette je een punt achter je schrijven,
nooit meer toon je ons die uitbundige lach,
zul je ons nog meevoeren in je overdrijven.
Je kende de wrede keerzijde van het succes,
de donkere poel waarin kunst geboren wordt,
het gevecht tegen een vlijmscherp slagersmes
wist je zo lang uit te houden, nu aan gort,
want je rijke ziel is weer voor de goden.
Nakaarten heeft geen zin, op je grote erfenis
worden wij allen door jou rijkelijk ontboden,
lieve Joost, dat verzacht onze droefenis
en met die inzet heb je blijkbaar gehandeld,
terwijl je worstelde met je innerlijke pijn,
je hebt literair gezien nieuwe wegen bewandeld,
je mag weten dat we je daar dankbaar voor zijn.
We zullen je intens missen, zoon van Harry M.,
je was een wandelende bibliotheek op zich,
je had vooral een bijzonder innemende stem,
blijf onder ons en vergeet eenenvijftig.
Tijdens een lezing van jou zat ik vooraan,
ik corrigeerde je over Paul Verlaine,
je zei: 'Vast niet gelezen, neem ik aan!'
en je wijze nederigheid was zonder gêne.
Geplaatst in de categorie: idool