Netgedichten

netgedicht (nr. 56.934):

Zee van Tijd

Zwemmen in zeeën van tijd,
in water dat eeuwig vloeit.
Waar geen te laat bestaat,
daar is het nooit te vroeg.

Oceanen zonder nieuw begin,
kennen ook geen eindigheid.
Waar water lijkt stil te staan,
maar door de tijd verglijdt.

Zwemmen naar verre horizonnen,
waar momenten ons leven leren,
waar wolken eeuwig verder drijven,
waar zandlopers steeds weer keren.