Netgedichten

netgedicht (nr. 56.949):

Lachte geluk

hij speelde met blokjes
in alle vormen en kleur
stapelde langzaam tot bouwen

in tijdloze aandacht
lachte geluk voelde hij
warmte en vertrouwen

toen kwam het kind
speelde met wind
danste op hoge voeten

haar open gezicht
bleek en wat sproeten
groette hem stil

in voorzichtig kijken
begrepen zij beiden
dat ieder anders was

speelde op eigen wijze
samen en toch apart
dat echt delen voor later was