avondrood
nu ben ik moe
mijn oogopslag gaat neer
het gapend gat der slaap
slaat bressen in mijn volgezogen dag
ongetwijfeld
gaapt een lach om alles heen
ik neem de pen ter hand, die
eerst verdween
in zwarte, oude lettergrepen
gonst een oud verhaal
zonder omhaal streep ik
door
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...cht.php?fotogedicht=avondrood2
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 11 september 2015
Geplaatst in de categorie: psychologie