dan uit het niets
zomaar het gevoel ontvangen
van gemis, de uitkijktoren van vrede
het bouwwerk van Babel, weten dat de hoogte
het werkelijke leven ontwijkt
laat september, de zomerschermen wijken
voor de wallen van herfst, mijn hart wil schreien, doch
nu mijn twijfel zich ontfermt over bijbelse
vaardigheden voel ik ruimte
het hoofd vol stemmen wordt lichtelijk
gedempt door de geur van koffie
de nacht ligt nog als een waas over de beweging
van het terras, ' k zie duiven vluchten voor mijn kat
terwijl het Wad naar mij schreeuwt en ranke meerpalen
gehavend zich ontfermen over de beelden in mijn geest
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Of het ook ergens toe leidt... So what?
Het staat interessant en daarmee is alles gezegd.