Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 57.149):

Met droge naald

Die, zonder dat er
Ook maar een traan

Aan te pas komt,

Het verstilde verdriet
Inkrast in het gladde

Oppervlak van deze
Nieuwe dag - en zie,

Het is niet eens
De diepte van de

Groef die aangeeft
Hoe diep het was,

Maar louter het feit
Dat wat was nog steeds

In gegroefde lijnen
Zichtbaar is in de tijd