Terminaal leven
Ons einde is nabij.
Terminaal leven wij allemaal.
Een paar dagen of een mensenleven.
Voor onze aarde is dat niets.
Voor een mens duurt een leven even.
Waarom leven wij alsof even eeuwig is?
In sleur, in verveling of lusteloos?
In angst of in beven?
In oorlog, in haat of altijd boos?
In anderenverwijt of in zelfbeklag?
Geniet toch van uw terminale dagen!
'Dien het wijf dat moeder heet!'
Omhels de vent waarmee u strijdt.
Begraaf uw bijl! Bevrijd dat kind!
Alsof u binnenkort al wordt begraven!
Leef met wimpel en met vlag.
Leef als een vrije vogel.
Pluk de dag.
... De visionaire Ricardo Semler (1959) beleeft elke maandag en donderdag als een terminale dag. Terminale dagen verrijken, o paradox, zijn leven! PS: Het oerwoord 'wijf' is alleen maar bedoeld als eerbetoon aan Willem Elsschot's meestergedicht 'Spijt'. ...
Schrijver: Albert C M Weijman, 26 september 2015Geplaatst in de categorie: tijd
Zo niet, dan vergeten we hem liever.
Semler's pleidooi is wel zo realistisch.