Bloedmaan
Het leven ontkomt me,
Is telkens weer verdwenen
Als ik denk er vat
Op te hebben -
Wat over blijft
Is de nacht, met
Zijn sterren
En de bloedrode maan,
Hen houd ik even
In mijn hand
En het voelt alsof
Ik even, heel even maar,
Werkelijk heb bestaan
Geplaatst in de categorie: psychologie