inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.307):

een dubbel gezindte

ik mis de wereld in de sprong
die ik waag, niet toereikend zijn
mijn redenen die ik prevel
wanneer de zon mijn hart bereikt

ik zend mijn vragen naar dove oren
' k zie een vals gelaat achter het scherm
dat mij weerkaatst, ik ben een toehoorder
van de stoutste dromen

droog mijn naaktheid af met het spel
aan mijn geslacht, kus mijn tederheid
aan het vlees dat mij bemint, lees stilte
in de haat die ik vermoed

ik voed mijn ziel met woorden van papier, vlinder
in mijn cocon van zelfgenoegzaamheid, vlucht
wanneer mijn keel zicht verrijkt aan schorre streken en
aanbid mijn wijf die me verwent met het gelach

waarmee ze is getroond

Schrijver: elze, 9 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 160

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Jan Haak
Datum:
11 oktober 2015
Mooi meeslepend, Elze
Naam:
kerima ellouise
Datum:
10 oktober 2015
prachtig gedicht!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
10 oktober 2015
Ondanks dat wat we niet weten, toch de sprong blijven wagen.
En landen op de vleugels van de muze, jouw muze. Mooi gedicht Elze.
Naam:
Alexander Peters
Datum:
9 oktober 2015
Echt een "wauw"gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)