inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.318):

Zeemeermin

Het geluk bracht mij naar
de zee. Het bracht met het
zout van de golven ook het
zoet met zich mee. Ik hoorde
reeds van verre het minnelijk
gezang van die vrouw vis uit
de zee. Zij dreef op onstuimige
golven en nam mij op haar staart
mee.

Het geluk bracht mij naar de zee.
Het bracht met de wassende golven
ook de rusteloze diepten met zich
mee. Ik beminde haar onder het licht
van ontelbare sterren en beleefde een
nieuw spel met die meermin uit de zee.
Zij nam met liefde op de golven mijn
onschuld met haar mee.


Het geluk bracht mij naar de zee.
Het bracht met het getijdenspel
van de golven ook het tijdelijke van
het leven met zich mee. Ik zag haar
terugkeren naar het verre; het zilveren
sterrenkleed nam zij met zich mee.
Zij omarmde met de kracht van de
golven en gaf, maar nam ook iets van mij
mee.


Jij, zilveren vrouw vis met jouw gouden
haren. Jij, kwam en ging met de getijden
van de zee. Jij gaf mij onstuimig jouw
liefde en liet mij rusteloos achter tussen
het schuim van de zee.

Schrijver: Willem B. Tijssen, 11 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: dieren

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 113

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)